Spelers Kennemerland trappelen om te kunnen spelen, sommigen lobbyen zelfs om een basisplaats te bemachtigen…..

20 november 2021: Haarlem-Kennemerland V1 – IJmuiden V1, uitslag 2 – 1 (2 – 0)

Doelpunten: Marco en Remco

Opstelling: doel: Theo achter: Ed – Wim – Erick – Mark Born (25‘ Jan C.) midden: Nacho (25’ Jan vd Berg) – Ronald – Frank – Luis voor: Marco – Remco

2e helft: doel: Theo achter: Albert – Wim (70’ Marco) – Erick – Jan C (70‘ Mark Born) midden: Ronald – Remco – Frank – Luis voor: Jan P. – Jan vd Berg

Spelers Kennemerland trappelen om te kunnen spelen, sommigen lobbyen zelfs om een basisplaats te bemachtigen…..

Door Ed Sabel

Vorig jaar verloren met 3-7 aldus onze Excel expert Hans. De uitwedstrijd hebben wij tegen hen dat seizoen vanwege één of ander virusje nooit mogen spelen. Beschikbaar 14 man dus buurmannen erbij was weer een noodzaak. Gelukkig vonden we die ook deze week weer.

Ondanks het verlies van 3-7 in ons achterhoofd gingen we toch enthousiast van start. Volgens de papieren zou ik de eerste helft reserve staan, maar kon zoals vaak weer in de basis beginnen. Dit gaf bij enkele spelers wel wat jaloezie. Ik zal geen namen noemen, maar Jan Cuppé was erg teleurgesteld om in de basis als reserve te beginnen en was ook druk aan het lobbyen om iemand om te praten zijn plek op de bank in te nemen.

Heel raar, maar niemand gaf hieraan toe. Onze inmiddels bekende thuisfluiter Paul floot voor de aftrap en we gingen vol vertrouwen aan de wedstrijd beginnen. Ik moet zeggen IJmuiden een goed team met sterke aanvallers. Maar op de één of andere manier hadden wij ze achterin aardig in de pocket. Kansen kregen ze ook niet echt de eerste helft. IJmuiden leed ook heel veel erg dom balverlies wat henzelf ook begon te frustreren. Of dit nou kwam omdat hun verdediging / middenveld zo slecht was, of omdat wij gewoon scherp waren laat ik maar even in het midden. Jan Cuppé die aan de kant stond te trappelen mocht het veld in voor Mark Born.

Volgens mij had hij last van zijn rug of was hij gewoon vermoeid. Maar goed, Jan kwam erin.. en zijn pass buitenkant rechts leidde van achteruit de bal naar voren wat resulteerde in een mooie goal. 1-0 Marco de Looze. Geschrokken hiervan nam IJmuiden dus weer de aftrap met de instelling deze achterstand gauw weg te werken. Maar zoals al eerder gezegd domme passes en veel onnodig balverlies bleef IJmuiden parten spelen. Veel gehoord en altijd geleerd niet door het midden uit te verdedigen was toch iets wat ze bij IJmuiden even vergeten waren. Iemand van IJmuiden dacht niet meer aan deze regel en paste de bal vanaf hun linksachter naar het centrum.

Nou hadden wij het toeval dat daar iemand liep (Remco genaamd) die echt verrast was -zijn gezicht sprak ook boekdelen-, dat hij deze mooie pas mocht verkrijgen van een verdediger van IJmuiden. Totaal verrast dus nam Remco deze bal aan en dacht bij zichzelf nou ik heb nu toch de bal laat ik daar dan ook maar is wat mee gaan doen. En dat deed hij. Mooi schot op goal en de keeper had het nakijken. Toen was het tijd voor een (heel sterk) kopje thee. De tweede helft (helaas ik moest toch mijn reserve beurt inlossen) begonnen we weer enthousiast aan de wedstrijd.

Ik denk dat de coach van IJmuiden een stevige toespraak heeft gehouden in de kleedkamer want ook zij begonnen enthousiast. Wij speelden de tweede helft wel wat slordiger. Zal de vermoeidheid wel zijn geweest. Achterin gingen wij ook stomme dingen doen, maar gelukkig hadden wij Theo, die nog een fantastische redding deed met de bal onder zijn voet liggend in een spagaat. Persoonlijk dacht ik, die staat niet meer op en heeft alles verrekt. Maar nee, ook Theo was in een puike conditie en kon dit allemaal aan. Marco de Looze -die de tweede helft reserve stond- moest weer invallen voor Wim die helaas weer last kreeg van zijn hardnekkige blessure, maar een goede wedstrijd speelde.

Vlak daarna werd Marco hard onderuit geschopt en even dacht ik, die staat niet meer fit op. Ik had mijn trainingsjacket al uitgedaan want dacht er weer in te moeten. Maar dat viel voor mij tegen en voor Marco mee. Dus die ging vrolijk verder. Tactisch deden wij het ook niet verstandig. Met zo een stand denk je ‘houd de bal in de ploeg en ga niet snel het spel hervatten’. Maar we waren erg enthousiast. Ik heb ook nog nooit iemand zo snel een ingooi zien nemen. Wat ik al zei de tweede helft hadden wij het iets moeilijker waardoor IJmuiden de tegengoal scoorde. 2-1 dus. Even dachten wij van, Paul fluit nu maar af. Maar Paul wenste ook zijn minuten te maken. En uiteindelijk…… Paul floot af. En de drie punten waren in de pocket. Drie wedstrijden op een rij ongeslagen. Wauw.