Haarlem-Kennemerland V1 – Bloemendaal, uitslag 4 – 2

16 maart 2019:
Opstelling:

Helft 1:

Arnout
Paul, Rene, Jan, Marc Bo
Ruben, Ad, Ronald, Marc Bu
Remco, Dolf

Helft 2

Arnout
Paul, Erick, Jan (viel snel uit voor toen weer Rene), Ed
Ruben, Wim, Ad, Marc Bu
Remco, Dolf

Peru – Bulgarije

Geluk: Op zaterdagmiddag om half twee de schuur inlopen en de geur van je voetschoenen, na 4  voetballoze weken, weer ervaren

Gelukkiger: Op zaterdagmiddag, wind op kop, voetbaltas op het stuur, onderweg naar de wedstrijd

Gelukkigst: Op zaterdagmiddag,  wind in de rug, een paar bier en bitterballen in het lijf en met drie punten in de tas, op t fietsie naar huis

Het was een mooie zaterdag. We mochten weer voetballen.

Geen regen maar wel wind.

Iedere voetballer, jong en oud vindt het mooi om voor publiek te spelen.

Vroeger je vader en moeder, later je vrienden, je vriendin, later je kinderen, weer later je minnares…..

En ook afgelopen zaterdag publiek langs de lijn. Ons publiek, de vrienden, de bekenden.

Lodewijk, helaas al het hele jaar tobbend met achillespeesklachten met zijn dochter Eline, ook voetballend bij HK en ons ook, als het even kan altijd volgt.

Drikus, die graag mee had willen spelen, maar we hadden al genoeg man, dus Drikus dan supportend in de dug – out.

Jerry, ook helaas geblesseerd, maar wel als supporter aanwezig

En dan twee “Oerkennemerlanders”:

Robbin Coert, voormalig groot talent en meerdere jaren onze topscoorder, kwam ons supporten

En twee, Marco (de Looze), jarenlang een van de sterkmakers in ons team, stond langs de lijn met zijn Natasja (wanneer gaan die twee nu een keer trouwen 😊?) om ons ook te supporten.

En natuurlijk was onze hele trouwe supporter en ex-veteraan Jaap er ook en dit maal was hij dat als scheidsrechter. En Jaap floot zoals altijd een perfecte wedstrijd. Stoicijns, laat zich niet van stuk brengen, staat open voor commentaar en blijft een gentleman!

En dan stonden er ook nog een paar mensen langs de lijn die ik niet ken!

Dat maakt zo’n zaterdagmiddag, mooi!

Zicht op de Jan Gijzenkade, wind over het veld, een volle dug out, wat mensen langs de lijn, wapperende vlaggen, een gentleman in het zwart en 22 strijders!

De entourage maakt het; de wedstrijd is bijzaak.

Over de twee helften later iets meer. Eerst de derd helft.

De mannen van Bloemendaal aan een tafel en wij aan een tafel.

Vrolijk aan de meters bier en aan de bitterballen.

De supporters er ook bij.

Ook nog wat zelf meegebrachte consumpties op tafel; Pindaatje bij het bier is altijd lekker!

En natuurlijk sterke verhalen.

Robbin, zoals al gezegd, voormalige topspits die kennis maakt met de nieuwe topspits Remco.  

Drikus die ons laat toeleven naar zijn 50ste verjaardag

Jerry die vrolijk zijn buik laat zien om ons aan te tonen dat hij niet is af gevallen…..

De mannen van Bloemendaal die zwaaiend vertrekken…

Afijn, het zijn de momenten waar we het voor doen.

Lopen door de wei….uhhh kunstwei, je best doen, voor de overwinning gaan, elkaar aansporen om er het beste van te maken, lol in de derde helft en …..voldaan naar huis.

Peru – Bulgarije.

Tja, de wedstrijd is bijzaak

Maar de muliticulturele samenleving laat zich aan de Jan Gijzenkade op zo een zaterdagmiddag als de veteranen van de HK ten strijde trekken tegen de veteranen van Bloemendaal groots zien.

Bloemendaal beschikt sinds twee jaar over een hele knappe voetballer. Een Bulgaar, het gerucht gaat dat hij een voormalig Bulgaars international is!

Wij beschikken sinds dit jaar over een ijzersterkte verdediger, een Peruaan, het gerucht gaat …nee dat is niet waar.

Maar laat het nou zo zijn dat juist die twee in de tweede helft heerlijke duels met elkaar uitvochten. De Bulgaar ging in de tweede helft de spits in. Onze Peruaan is geboren als voorstopper. Dus de Bulgaar was voor de Peruaan.

Heerlijke duels, onverschrokken, fysiek en vaardig, hard en incasserend en shake hands na afloop. De Bulgaar scoorde twee maal maar Peru won op punten….4 – 2.

Het was een prachtige middag.  

Allergelukkigst:

thuis komen op het fietsie, fiets in de schuur, schoenen uit de tas (oei wat ruikt dat) en naar binnen en de stem van je vrouw horen.

“En schat, lekker gespeeld”;  “ja was leuk”

“Gewonnen”; “ja met 4 – 2”

“En, nog gescoord”; en dan trots maar achteloos “ja, 2 keer” antwoorden!

Door: Dolf Wubbe