Ook zo genoten van die mooie Winterspelen in het altijd gezellige en sfeervolle Beijing? Wat komt er dan nog? Dat gevreesde zwarte gat? Voetbalsuccessen in de diverse Europese toernooien? Of het ultieme genot van een overwinning van onze oranje/rode mannekes op het stugge, onverzettelijke en bijna onverslaanbare De Kennemers uit het altijd romantische en gezellige Beverwijk.

Met 3 x Wubbe in en een heerlijk zonnetje langs het veld kon er weinig misgaan. En met Biernat (scoorde alle goals vorige week tegen DSK) en Quaars als sluipmoordenaars lag er een middag met louter (after olympische) hoogtepunten in het verschiet. Hoewel, kon het nog beter na de eclatante 0 – 5 zege bij VEW 3 van de Karim – boys?

Wat niemand wist, de verdedigers van Kennemers hadden een spoedcursus verdedigen gevolgd bij hun vrienden van de Finse ijshockeyploeg. Geen gaatje te vinden voor de kwikzilverachtige Haarlemse voorwaartsen, zeg maar de Schoutens en de Schultings van het groene gras, en als er al een kansje ontstond werden onze mannekes stevig tegen de boarding aan gezwiept. Als je aan de andere kant dan niets weggeeft (hoewel, bijna niets, ere wie ere toekomt Jeroen) dan is de logische ruststand 0 – 0. Topoverleg bij de harde kern, ingrijpen of vertrouwen op slotrondjes á la Krol en Nuis. Zou coach Deen, met Wüst als voorbeeld, de wereld en Kennemers gaan verrassen?

Tweede helft, Haarlem-Kennemerland vanaf minuut één het initiatief, wanneer zou de Kennemers – defensie bezwijken onder dit door de Wubbe – brothers aangevoerde power play? Alles ging goed, tot het kansen missen aan toe. Tot de 60e minuut toen Quaars een vlot lopende aanval over meerdere schijven, vergelijkbare teamprestatie zoals die gouden shorttrack ploeg, koeltjes afrondde. Gelopen koers voorspelden de bookmakers. Helaas, binnen 5 minuten stond het 1 – 1 na de eerste (en na later bleek de enige) serieuze aanval van onze Beverwijkse vrienden.

Net als vorige week tegen DSK leek het uit te draaien op een suffe, onnodige, onverdiende, ongewenste en treurige 1 – 1. Weg uitzicht op een ere plek in het linker rijtje. Maar dan . . .

Bij de 4e duik was het eindelijk raak, vanuit een ver verleden herinnerde de scheidsrechter zich gelukkig nog dat je voor een overtreding in het strafschopgebied een penalty mag geven.

Niks oude voetbalwet, jullie mij schoffelen en samenpersen in een heerlijke sandwich, dan los ik dat zelf op ook. In de 87e minuut dus 1 – 2 met dank aan Wubbe C.

Bij vlagen aardig voetbal, beetje Barcelona, beetje Ajax. De gedachten aan die Olympische gouden medailles zijn vervaagd. We kunnen niet wachten tot volgende week. Thuis tegen Terrasvogels, lastig ploegje van de andere kant van het zwarte pad.

Deze mannen brachten de supporters tot extase:

Geerlings

Aldershof, Wubbe J, Faber, Pascal (80’ Vonk)

Fong-Tin Joen, Quaars (70’ Kapenga), Wubbe C, Biernat (70’ Kakaire C)

Kakaire S en Wubbe S (80’ Albada)

Spy